Մայրենի

ОБ УМЕНИИ БЫТЬ БЛАГОДАРНЫМ

На полке стоял маленький глиняный кувшинчик для воды. В углу комнаты на кровати лежал больной, томимый жаждой. «Пить! Пить!..» — поминутно просил он. Но он был совсем один, и некому было помочь ему. Мольба больного была так жалобна, что кувшинчик не выдержал. Сострадание переполняло его. Прилагая невероятные усилия, он подкатился к постели больного, остановившись возле самой его руки. Больной открыл глаза, и взгляд его упал на кувшинчик. Собрав все свои силы, человек взял кувшинчик и прижал его к горячим от жара губам. И только теперь он понял, что кувшин пуст! Собрав последние силы, больной швырнул кувшинчик об стену. Тот разлетелся на бесполезные куски глины.

 

Շնորհակալ լինելու ունակուիթյունը

Դարակի վրա դրված էր կուժ՝ ջրի համար։ Սենյակի անկյունում անկողնու վրա պառկած էր հիվանդը, և նա շատ ծարավ էր , ուզում էր անընդհատ ջուր խմել։ Բայց նա միայնակ էր այնտեղ և մարդ չկար, որ նրան օգներ։ Նա այնպես էր ուզում ջուր խմել, որ կուժը չդիմացավ , նա կարեկցանքով էր լցված և ուզում էր օգնել ։ Կուժը մեծ ջանքեր գործադրելով գլորվեց հիվանդի անկողնու մոտ, կանգ առնելով նրա ձեռքի մոտ։ Հիվանդը աչքերը բացեց և նրա հայացքը ընկավ կուժի վրա : Հավաքելով ամբողջ ուժը, մարդը վերցրեց կուժը և մոտեցրոց   տաքությունից այրվող շուրթերին։ Եվ միայն հիմա նա հասկացավ , որը կուժը դատարկ է։ Հավաքելով իր վերջին ուժերը , նա ջղայնությունից կուժը պատով տվեց ։ Կուժը փշրվեց մանր չպետքական կտորների։