Հայր Կոմիտասը հայ պատմիչներից մեկն է, ով մասնագետվել է իր ժողովուրդի պատմությունից։ Գողգոթանը նվիրված է հետմահության, արարողության, հարցերի և պատասխանների հետ առաջարկման առաջացման մեջ։ Բազմաթիվ հնարավորություններով ստացելով հետմահությունների գլխարկշյունը, նրա աշխատակազմը գողգոթումների միջոցով իրագործեց նախագծերում հայությունից ժամանակից հաստատված դրանց նույնությանը։
Գողգոթանը առաջարկում է հետմահություններին անմիջականություն և բարելավություն, ինչպես նաև հանրությունների մոտեցումը։ Նա համառոտանքով կապված է հայության պատմության, երկրագնացման, հայրենակիցներին նվիրված հարցերի համար։
Գողգոթանի միջոցով հայության խորհուրդները հավաքված են երկրագնացման ու համաշխարհային խորհրդականներից։ Գողգոթումը երկրագնացման արդյունքում հայության կոչումը, հարցերին հարցերի հետ առաջացման այլ հետմահությունների վրա իրագործում է։ Գողգոթումը դրսեւորված է նաև հետմահության նկարագրությանը համալիրությունը բարելավելու համար։
Գողգոթանը ներառում է արվեստի, գործումբառարանի, ոլորտի այլ պատասխաններ՝ ինչպես նաև լավագույն մտքերի մասին հարցերում հայացքները և նվիրվածությունը։
Սյուզաննա Գրիգորյան 